Onthulling van Duke Space Initiative, 'het interdisciplinaire huis voor alles wat met ruimte te maken heeft bij Duke'

Datum gepubliceerd:

van Zella Hanson

 Ingenieurs, medische studenten, ecologen, politicologen, ethici, beleidsmakers – kom allemaal naar de Duke Space-initiatief (DSI), “het interdisciplinaire huis voor alles wat met ruimte te maken heeft bij Duke.”

Bij hertog Polis'Perspectieven op de ruimte: introductie van het Duke Space InitiativeOp 9 september introduceerde DSI mede-oprichter en student Ritika Saligram het initiatief en modereerde een discussie over het huidige landschap van ruimtestudies, zowel bij Duke als daarbuiten.

William R. & Thomas L. Perkins hoogleraar rechten Jonathan Wiener begon met het uiten van zijn opwinding over de hoeveelheid belangstelling die hij bij Duke in de ruimte heeft waargenomen.

Eén van deze geïnteresseerde studenten was Spencer Kaplan. Kaplan, een student die openbaar beleid studeert, kon de Science & Society Dinner Dialogue van Wiener over beleid en risico's in de nederzetting van Mars niet bijwonen. Omdat hij de leermogelijkheid niet wilde missen, startte Kaplan een één-op-één gesprek met Wiener. Van het een kwam het ander: de twee creëerden een leescursus over ruimterecht – Wiener huurde Kaplan in als onderzoeksassistent en ze werkten samen om materiaal voor de syllabus samen te stellen – en dachten toen: “Waarom zouden we daar stoppen?”

Wiener en Kaplan creëerden samen met Chase Hamilton, Jory Weintraub, Tyler Felgenhauer, Dan Buckland en Somia Youssef het Bass Connections-project “Naar Mars gaan: wetenschap, samenleving en duurzaamheid”, waarbij een zeer interdisciplinair team van docenten en studenten problemen besprak die variëren van de wetenschap en technologie om naar Mars te reizen, tot de sociale en politieke realiteit van het leven op een andere planeet.

Het team produceerde een website, onderzoekspapers, beleidsmemo's en aanbevelingen, en een beleidsrapport voor belanghebbenden, waaronder NASA en enkele prestigieuze actoren in de particuliere sector. Volgens Saligram realiseerde het team zich door hun werk de behoefte aan een gezamenlijke ‘ruimte voor ruimte’ bij Duke, en was de DSI geboren. Het initiatief wil op directere wijze dienen als informatiecentrum voor hoger onderwijs op het gebied van de ruimtevaart, en uiteindelijk als thuisbasis voor een certificaatprogramma voor ruimtestudies voor studenten aan Duke.

Wiener ziet de ruimte als een ‘kans om na te denken over wat we hebben geleerd van ons verblijf op aarde’ – om na te denken over hoe we fouten die hier worden gemaakt kunnen voorkomen en ‘proberen het beter te doen als we een andere planeet vestigen’. Hij somde enkele van de vele problemen op die Bass Connections onderzocht.

De economie van de ruimteverkenning is veranderd: ooit financierden nationale overheden de ruimteverkenning; nu, particuliere bedrijven zoals SpaceX, Blue Origin en Virgin Galactic proberen de show te runnen. Ruimtepuin, satelliet- en lanceerafval dat toekomstige lanceringen zou kunnen belemmeren, is de tragedie van de commons op het werk – in de ruimte. Hoe zouden we internationale geschillen op andere planeten oplossen? conflict vermijden, vooral als nederzettingen verschillende missies hebben? Kunnen we technologie ontwikkelen om asteroïden af te weren? Wat als wij onbedoeld meegebrachte micro-organismen van de ene planeet naar de andere? Hoe zullen wij maak de regels voor de vestiging van andere planeten?

Deze vragen zijn enorm – en weerspiegelen daarmee de uitgestrektheid van de ruimte, aldus Saligram – en konden niet binnen een uur worden beantwoord. Het baanbrekende onderzoek en het denken daaromheen zijn echter te vinden op de website van Bass Connections.

Alexander Glass, hoofddocent aard- en klimaatwetenschappen, voegde aan Wieners lijst met problemen toe: “terraforming” – of het creëren van een menselijke habitat – op Mars. Volgens Glass is zuurstof “geen groot probleem”: MOXIE kan dat wel zoem Co2 met elektriciteit om het te produceren. Een groter probleem is straling. Zonder de magnetosfeer van de aarde zal enige vorm van afscherming noodzakelijk zijn; het duurt zestien voet van gesteente om dezelfde bescherming te bieden. Mensen op Mars moeten misschien ondergronds leven.

Glass merkte op dat hoewel “we de wetenschap hebben om veel van deze problemen op te lossen, de wetenschap waarin we achterblijven de menselijke aspecten ervan zijn: de psychologische kant van de mensheid die in omstandigheden leeft die lijken op isolatie.” De techniek zou ijzersterk kunnen zijn. Maar de missie “zal mislukken omdat er een sociopaat zal zijn die we van tevoren niet konden voorspellen.”

Bass Connections projectleider en promovendus in de politieke wetenschappen Somia Youssef besprak de noodzaak om onze wetten, systemen en cultuur diepgaand te onderzoeken. Youssef benadrukte dat wij mensen al zes miljoen jaar op aarde zijn. Net als Wiener vroeg ze hoe we “wat we geleerd hebben in de ruimte gaan toepassen” en welke veranderingen we moeten doorvoeren. Hoe, zo peinsde ze, overheersende ideeën over de mensheid ‘transformeren binnen de grenzen, de barre omgeving van de ruimte?’ Youssef drong aan op het in evenwicht brengen van eenheid met de bescherming van de dingen die ons anders maken, en op aandacht voor ‘stemmen die niet worden vertegenwoordigd’.

Hoogleraar materiaalwetenschappen, universitair docent chirurgie en NASA Human System Risk Manager Dr. Dan Buckland legde uit dat automatisering een opwindend potentieel heeft om te verbeteren medische zorg in de ruimte. Als robots de “gevaarlijkste aspecten” van de medische zorg in missies kunnen uitvoeren, hoeven mensen dat niet te doen. Het “offloaden” op “herhaalbare apparaten” zal het aantal ongevallen en de medische capaciteiten die nodig zijn in de ruimte verminderen.

Meerdere panelleden bespraken ook de ‘valse tweedeling’ tussen het uitgeven van middelen aan de ruimte en het besteden van geld aan de ruimte op aarde. Youssef wees erop dat veel innovaties die de aardse mensheid ten goede zijn gekomen (of zullen profiteren), voortkomen uit de ‘opwinding en passie’ die voortkomt uit investeringen in de ruimte. Saligram stelde dat de ruimtevaart “een verlengstuk is van dezelfde sociale en beleidskwesties als die waarmee we op aarde worden geconfronteerd, alleen in een andere context.” Dit betekent dat oplossingen die we vinden in onze poging om Mars te vestigen en het universum te verkennen ‘reverse engineered’ kunnen worden om mensen op aarde overal te helpen.

Saligram stelde het panel open voor discussie en een gast vroeg Buckland hoe hij bij NASA terechtkwam. Buckland zei dat zijn advies was om “in kamers te zijn waar je niet echt hoort te zijn, en uiteindelijk zullen mensen gaan denken dat je daar hoort te zijn.”

Youssef herhaalde deze visie en drukte de behoefte uit aan verschillende perspectieven bij ruimteverkenning. Het meest enthousiast is ze over alle mensen “die geïnteresseerd zijn in de ruimte, maar niet weten of er genoeg ruimte voor hen is.”

Als dit klinkt zoals jij, kijk dan eens naar het Duke Space Initiative. Ze hebben ruimte.

(C) Duke Universiteit

Originele bron: WRAL TechWire